බෞද්ධයන් අතර වචන පිළිබඳ කතාවලදී පිළින්දවච්ච මහරහතන් වහන්සේගේ නාමය බොහෝවිට සඳහන් වෙයි.
අරිහත් ඵලය ලැබ සිටි උතුමෙකු වුවද, අන්යයන්ට එයි මෙහෙ වර වසලයා වැනි පිළුණු වූ වචන පැවසූ නිසා, උන් වහන්සේට එම නාමය පටබැඳිණ. අරිහතුන් වහන්සේ නමක වුවද, උන් වහන්සේ්ගේ වචනය සංවර නැති බවට බුදු පියාණන් ඉදිරියේ අනෙකුත් භික්ෂූන් පැමිණිලි කළ විට, එය පිළින්දවච්ච හිමියන්ගේ වාසනා ක්ලේෂයක් පමණක් බවත්, අවසන් අත් බව පන්සියයක් පුරා, ගැල් සාත්තු නායකයෙකුව සිට ඇති කරගත් පුරුද්දක් නිසා එවැන්නක් පවසන මුත් උන් වහන්සේ තුළ කිසිදු ද්වේෂයක් නොමැති බවත්, උන් වහන්සේ අරිහත් උත්තමයෙකු බවත්, බුදු පියාණන් වහන්සේ වදාළ සේක. (සියල්ලෙන් සියල්ල වාසනා ක්ලේෂ පවා ප්රහීණ වන්නේ තථාගත බුදු පියාණන් වහන්සේගේ පමණි).
මිගාර සිටුතුමාගේ මැදුරේ මාලා නම් යොවුන් මෙහෙකාරියක් විය. මිගාර සිටුතුමා කාරුණික පුද්ගලයෙකු වුවත්, ඔහුගේ භාර්යාව, මෙහෙකාරියට අප්රමාණ ගුටිබැට දුන්නා ය. වදහිංසා ගෙන දුන්නා ය. ඇයගේ සුළු අතපසුවීමට පවා බොහෝ දඞුවම් ලැබීමට සිදු විය. දිනක් මාලා ට සිදු වූ යම් අතපසුවිමක් නිසා තදින් කිපුණු ස්වාමිදුව ඇයගේ දිගු කෙස් වැටියෙන් අල්ලා දැඩි ලෙස පහර දුන්නා ය. මාලා නැවත එය සිදු නොවනු පිණිස තමාගේ අලංකාර කෙස් වැටිය කපා දැම්මා ය. එවිට ස්වාමිදුව, මාලාගේ ගෙළ වටා ලණුවලින් සෑදු මාලයක් පැළඳුවා ය. ඉන්පසු ඇයට ගෙළවට ලණු මාලයක් ඇත්තී යන අරුතින් රජ්ජුමාලා යන නම පටබැඳිණි. ජීවිතයේ බොහෝ දුකට පත් වූ රජ්ජුමාලා, තථාගත බුදු පියාණන් වහන්සේ වෙත එළැඹ බණ අසා ධර්මාවබෝධය ලබා, මරණින් පසුව, තවිතිසා දෙව්ලොවට පිය මැන්නා ය.
- නලිඳු සැපත් -
Comments
Post a Comment